[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dlaczego twoim zdaniem my, dziewczyny, nie umiemy w to grać?
Bo to męska gra, nie babska odpowiada, wbijając we mnie skośne, chińskie
oczy.
Mylisz siÄ™, Flyn odpowiadam spokojnie.
Nie, nie mylę się upiera się mały. Dziewczyny to ciamajdy, nie nadają się do
wojennych gier. Wam się podobają gry w książąt i modę.
Naprawdę tak myślisz?
Tak.
A jeżeli ci udowodnię, że dziewczyny też umieją grać w Mortal Kombat?
Mały kiwa głową. Zastanawia się nad odpowiedzią.
Nie gram z dziewczynami oznajmia w końcu.
Oczy robiÄ… mi siÄ™ wielkie jak talerze. SpoglÄ…dam na Erica, szukajÄ…c pomocy.
Co to za szowinistyczne wychowanie serwujesz temu smarkatemu gburowi?
mówię do niego po hiszpańsku. Nie pozwalam mu odpowiedzieć. Słuchaj, to twój
siostrzeniec, ale gdyby coś takiego powiedział mi ktokolwiek inny, usłyszałby, co o
tym myślę, dziecko, nie dziecko dodaję z fałszywym uśmiechem na twarzy.
Eric uśmiecha się jak głupi i poprawia małemu grzywkę.
Nie bój się, mała. Zachowuje się tak, żeby ci zaimponować. Aha, Flyn doskonale
zna hiszpański.
Odbiera mi mowę i zanim zdążę dojść do siebie, żeby coś powiedzieć, mały mnie
uprzedza.
Nie jestem smarkatym gburem, a nie gram z tobą, bo chcę grać tylko z wujkiem.
Flyn& zwraca mu uwagÄ™ Eric.
Przekonana, że początek z małym nie był najlepszy i nie taki, jakiego bym chciała,
się uśmiecham.
Cofam to o smarkatym gburze mruczę. I nie bój się, nie będę z tobą grać, jeżeli
nie chcesz.
Mały zwyczajnie przestaje na mnie patrzeć i włącza play. Ogłuszająca muzyka
rozlega się na nowo. Eric puszcza do mnie oko i zaczyna grać.
Przez dwadzieścia minut obserwuję, jak grają. Obaj są świetni, ale widzę, że znam
ruchy, których oni nie znają i których nie mam zamiaru zdradzać.
Zmęczona wpatrywaniem się w ekran i brakiem uwagi ze strony tych dwóch macho,
wstaję i zaczynam spacerować po wielkim salonie. Podchodzę do olbrzymiego
kominka i przyglądam się wystawionym zdjęciom.
Jest na nich Eric i dwie dziewczyny. Jedna to Marta i przypuszczam, że drugą jest
Hannah, matka Flyna. Uśmiechają się i zauważam wielkie podobieństwo pomiędzy
Erikiem i Hannah jasne włosy, błękitne oczy, identyczny uśmiech. Uśmiecham się
bezwiednie.
Zdjęć jest więcej. Sonia z dziećmi. Flyn jako niemowlak na rękach u matki,
przebrany za dynię. Marta i Eric w uścisku. Zaskakuje mnie zdjęcie Erica dużo
młodszego z długimi włosami. Niezle, mój seksowny Iceman!
Cześć, Judith!
Słysząc swoje imię, odwracam się i napotykam cudowny uśmiech Marty. Przy tym
hałasie nie słyszałam, jak wchodzi. Witamy się uściskiem.
Widzę, że wojownicy cię porzucili i zajęli się grą mówi, chwytając mnie za
rękę.
SpoglÄ…damy na nich.
Zdaniem niektórych, my, dziewczyny, nie umiemy grać mówię z drwiną.
Marta się uśmiecha, wzdycha i przysuwa się do mnie.
Mój siostrzeniec jest małym potworem. Na pewno powiedział co to on, prawda?
Kiwam głową, a ona znowu wzdycha.
Chodzmy do kuchni się czegoś napić mówi w końcu.
Wychodzimy z salonu, a ja, a zwłaszcza moje uszy, doznają ulgi. W kuchni widzę
gotującą kobietę, która się z nami wita. Marta przedstawia mi ją jako Cristel.
Na co masz ochotę? pyta, kiedy kobieta wraca do garnków.
Na colÄ™.
Marta otwiera lodówkę i wyciąga dwie cole. Kiwa na mnie głową, a ja idę za nią do
pięknej jadalni, która przylega do kuchni. Siadamy przy stole, a ja przez szybę
obserwuję Sonię w płaszczu, która na zewnątrz rozmawia przez telefon. Uśmiecha się
do nas.
Mama i jej faceci mruczy Marta.
Jestem zaskoczona. To Sonia nie jest żoną ojca Marty?
Zżera mnie ciekawość. Marta wypija łyk coli.
Tata i mama rozwiedli się, jak miałam osiem lat wyjaśnia. Uwielbiam tatę, ale
zdaję sobie sprawę, że bardzo nudny z niego mężczyzna. Mama jest żywiołowa i
potrzebuje szaleństwa w życiu.
Kiwam głową jak idiotka, a Marta chichocze rozbawiona.
Spójrz na nią, kiedy rozmawia z którymś z tych swoich narzeczonych przez telefon,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]