[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Sądzę, że szok spowodowany listem z tego rodzaju insynuacją mógł wywołać taki
stan załamania i rozprzężenia nerwowego, że doprowadził do samobójstwa. Mogła
wmówić w siebie, że mąż nie uwierzy jej zaprzeczeniom, a ogólne uczucie hańby i
niesmaku mogło oddziałać na nią tak silnie, że nawet chwilowo zachwiało jej
duchową równowagą.
Samobójstwo w stanie niepoczytalnym wtrąciła Joanna.
O, właśnie& Przypuszczam, że z czystym sumieniem będę mógł stanąć na tym
stanowisku na rozprawie u koronera.
Naturalnie potwierdziła Joanna.
Było w jej głosie coś, co spowodowało, że Owen dodał poirytowany:
Z zupełnie czystym sumieniem. Zgodzi się pani chyba z tym, panno Joanno?
Oczywiście rzekła Joanna. Na pańskim miejscu postąpiłabym tak samo.
Owen popatrzył na nią niepewnie, po czym ruszył wolno ulicą w dół. Weszliśmy
z JoannÄ… do domu.
Drzwi stały otworem, wydało się nam więc właściwsze wejść bez dzwonienia,
zwłaszcza że już ze środka doleciał nas głos Elsie Holland. Mówiła coś do pana
Symmingtona, który siedział bezładnie w fotelu, zupełnie załamany.
& naprawdę, proszę pana, koniecznie powinien pan coś zjeść. Od wczoraj nie
miał pan absolutnie nic w ustach, nie jadł pan śniadania, bo to przecież trudno
nazwać śniadaniem, co pan zjadł. Przy tym wstrząsie, jaki pan przeżył, jeszcze
się pan rozchoruje, a przecież teraz potrzebne są panu siły. To samo powiedział
doktor, nim wyszedł.
Symmington odpowiedział bezbarwnym głosem:
Pani jest naprawdÄ™ bardzo dobra, panno Elsie, ale&
Koniecznie trzeba się napić dobrej, gorącej herbatki nalegała Elsie
Holland, podsuwajÄ…c mu zdecydowanym ruchem szklankÄ™.
Jeżeli chodzi o mnie, to byłbym raczej poczęstował biedaka porządną
szklaneczką mocnej whisky z wodą sodową. Wyglądał, jakby mu tego było bardzo
potrzeba. Przyjął jednak herbatę z rąk Elsie i popatrzył na dziewczynę z
wdzięcznością.
Nie wiem, jak mam pani dziękować za wszystko, co pani zrobiła i co pani
robi&
Panna Holland zarumieniła się, widocznie słowa pana Symmingtona sprawiły jej
przyjemność.
Bardzo dziękuję za te słowa. Ale musi mi pan pozwolić robić wszystko, co
będę uważała za potrzebne. Niech się pan nie martwi o dziećmi. Zajmę się nimi,
uspokoję także służbę. I w ogóle jeżeli byłoby coś do zrobienia, jakieś pisanie
listów, telefony czy coś podobnego, to proszę od razu bez wahania zwracać się do
mnie.
Pani jest bardzo dobra, serdecznie dziękuję powtórzył pan Symmington.
30
W tej chwili Elsie odwróciła się i zobaczyła nas w holu. Szybko podeszła ku
nam.
Czy to nie okropne szepnęła. Spojrzawszy na nią, pomyślałem, że jest
naprawdę niezmiernie miłą dziewczyną. Dobra, praktyczna i nie tracąca głowy w
nieszczęściu. Jej prześliczne niebieskie oczy okrążone były lekko czerwoną
obwódką. Zwiadczyło to o wrażliwości jej serca, skoro potrafiła wylewać łzy z
powodu śmierci swej chlebodawczyni.
Czy moglibyśmy chwileczkę z panią pomówić? spytała Joanna. Nie chcemy
narzucać się panu Symmingtonowi.
Elsie Holland skinęła głową i przeprowadziła nas do jadalni znajdującej się
po drugiej stronie holu.
To było dla niego straszne! rzekła. Taki wstrząs! Komu by przyszło do
głowy, że coś takiego może się zdarzyć? Ale rzeczywiście, kiedy się teraz nad
tym zastanawiam, widzę, że pani Symmington już od pewnego czasu zachowywała się
dość dziwnie. Ciągle była strasznie zdenerwowana i skłonna o byle co do płaczu.
Przypuszczam, że to w związku ż* jej stanem zdrowia, chociaż doktor Griffith
stale twierdził, że tak konkretnie to właściwie nic jej nie dolega. Ale była
podrażniona i łatwo się unosiła. Czasem człowiek nie wiedział, jak do niej
podejść.
Przyszliśmy zaczęła Joanna aby się dowiedzieć, czy moglibyśmy zabrać do
siebie Megan na kilka dni. A właściwie, czy ona zechciałaby do nas przyjść&
Megan? spytała Elsie Holland z powątpiewaniem. Nie mam pojęcia. Z
państwa strony to bardzo ładnie, ale to taka dziwaczka! Nigdy nie można
[ Pobierz całość w formacie PDF ]