[ Pobierz całość w formacie PDF ]

słabość, niestałość i grzeszność, małżonkowie potrzebują ciągłego podtrzy-
mywania ich małżeńskiego przymierza. Służy temu Eucharystia, która jest
fundamentem i z
ródłem trwałości ich przymierza. Eucharystia, będąca nie-
ustanną aktualizacją Nowego Przymierza, sprawia, że małżonkowie, którzy
w niej uczestniczÄ…, sÄ… stale przemieniani i odnawiani przez to przymierze.
Sakramentalne małżeństwo jest ustawicznym uczestnictwem w przymierzu
Boga z ludz
mi. Tego uczestnictwa nie można pojmować w sposób statycz-
ny. Małżeństwo to nie tylko stan, w który włączają się mężczyzna z kobie-
tą, ale to przede wszystkim stale trwające zbawcze wydarzenie65. Każde
wydarzenie zbawcze jest rzeczywistością dynamiczną, która domaga się
czynnego zaangażowania i tworzenia. Potrzebuje wewnętrznej siły, aby
nieustannie owocować.
Wewnętrznym spoiwem przymierza Boga z ludzkością jest miłość. Po-
dobnie w przymierzu małżeńskim miłość zespala małżonków w jedno. Dar
Bożej miłości najbardziej uobecnia się dla człowieka w Eucharystii. Stąd
małżonkowie, chcąc budować i nieustannie pogłębiać swoją miłość, mają
możliwość czerpania ze z
ródła miłości, którym jest Eucharystia. Małżeń-
ska miłość zawdzięcza swoje istnienie miłości Boga. Na obecnym etapie
historii zbawienia, w której uczestniczą wszystkie chrześcijańskie małżeń-
stwa, pierwszym i najważniejszym z
ródłem miłości Boga jest Eucharystia.
W Eucharystii Bóg objawia miłość ofiarną, ponieważ dokonuje się w niej
ofiara Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Chrystus, umierając na krzyżu, oddał
samego siebie za zbawienie świata. W sakramentalnym uobecnieniu tej
ofiary, którym jest Eucharystia, Chrystus oddaje człowiekowi swoje Ciało
na pokarm i Krew jako napój. W ten sposób Eucharystia uczy małżonków
miłości ofiarnej, czyli życia dla drugiego człowieka. Codzienne życie mał-
żeńskie i rodzinne jest pełne różnego rodzaju ofiar. Mocą łaski sakramentu
małżeństwa mają one być przemieniane w ofiary duchowe i ofiarowane
Bogu podczas Eucharystii. Konstytucja o liturgii oraz Ogólne Wprowadze-
nie do Mszału Rzymskiego zachęcają, aby wierni podczas Modlitwy eucha-
rystycznej ofiarowali Bogu nie tylko niepokalaną Hostię, lecz także, by się
uczyli samych siebie składać w ofierze i aby z dnia na dzień przez pośred-
nictwo Chrystusa coraz ściślej się jednoczyli z Ojcem i między sobą, by
w końcu Bóg był wszystkim we wszystkich66.
65
Por. J. Grześkowiak, Eucharystia. Człowiek. Z
wiat, dz. cyt., s.179-183.
66
KL 48; OWMR 79f.
JEZUS DZIAA
A I ZBAWIA. Podręcznik metodyczny do religii dla II klasy gimnazjum
© Wydawnictwo WAM, 2005
34 Ks. Dariusz Kwiatkowski
Ojciec Z
więty Jan Paweł II w Adhortacji Familiaris consortio przypo-
mniał małżonkom, że sakrament małżeństwa stanowi nowe włączenie się
w Jezusa Chrystusa. Wyraża się ono w istnieniu w Nim we dwoje, jako
wspólnota, czyli komunia osób. Oznacza to, że małżeństwo staje się nową
formÄ… uczestnictwa w tajemnicy paschalnej Jezusa Chrystusa, czyli w Je-
go śmierci i zmartwychwstaniu67. Małżeńska komunia osób polega na cał-
kowitej jedności oraz na darowaniu się sobie nawzajem. Ta komunia umac-
niana jest przez Eucharystię, ponieważ w niej małżonkowie karmią się jed-
nym pokarmem, którym jest Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Przyjmując
Komunię świętą, stają się kimś jednym w Chrystusie. Papież pisał, że  Chleb
eucharystyczny czyni z różnych członków wspólnoty rodzinnej jedno cia-
ło 68. Nie można stworzyć żadnej wspólnoty chrześcijańskiej, nie osadza-
jąc jej w Eucharystii, która wychowuje i prowadzi do prawdziwej komunii.
Trzecią kategorią wiążącą małżeństwo z Eucharystią jest idea posłannic-
twa. Ksiądz Grześkowiak zwraca uwagę, że zarówno Eucharystia, jak i mał-
żeństwo w wymiarze znaku mają charakter kerygmatyczny. Z
w. Paweł w od-
niesieniu do Eucharystii pisał:  Ilekroć spożywacie ten chleb, albo pijecie
kielich, śmierć Pańską głosicie aż przyjdzie (1 Kor 11, 26). Również mał-
żeństwo, będące  wielką tajemnicą w odniesieniu do Chrystusa i Kościo-
ła (Ef 5, 32), wyraża i głosi miłość Chrystusa do Kościoła ukazaną najpeł-
niej w Jego śmierci i zmartwychwstaniu. Małżeństwo jest zatem znakiem
paschalnym, czyli symbolem miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystu-
sie69. Wspólnota małżeńska ma być wspólnotą apostolską głoszącą dobrą
nowinę o miłości Boga do człowieka. Konstytucja dogmatyczna o Koście-
le, mówiąc o prorockiej misji świeckich, podkreśla znaczenie małżeństwa
i rodziny w dziele ewangelizacji świata. Czytamy w niej:  W wypełnianiu
tego zadania nader cenny okazuje się ten stan życia, który uświęcony jest
osobnym sakramentem, mianowicie życie małżeńskie i rodzinne. Tam od-
bywa się zaprawa w apostolstwie świeckich i tam znajduje się znakomita
jego szkoła, gdzie pobożność chrześcijańska przenika całą treść życia i z dnia
na dzień coraz bardziej ją przemienia. Tam małżonkowie znajdują swoje
powołanie, polegające na tym, że mają być dla siebie nawzajem i dla swo-
ich dzieci świadkami wiary i miłości Chrystusa 70. W tym kontekście pierw-
67
FC 56.
68
Tamże 57.
69
Zob. J. Grześkowiak, Eucharystia. Człowiek. Z
wiat, dz. cyt., 195.
70
KK 35.
JEZUS DZIAA
A I ZBAWIA. Podręcznik metodyczny do religii dla II klasy gimnazjum
© Wydawnictwo WAM, 2005
Eucharystia w relacji do sakramentów... 35
szym posłaniem Eucharystii dla małżonków jest troska o życie Ewangelią
w życiu rodzinnym. Jan Paweł II przypomina, że  rodzina chrześcijańska
wypełnia swoje zadanie prorockie, przyjmując i głosząc słowo Boże: w ten
sposób staje się z każdym dniem bardziej wspólnotą wierzącą i ewangeli-
zującą 71. Zadanie ewangelizacji, dokonywanej przez małżonków, oprócz
samych siebie, własnej rodziny, obejmuje także innych ludzi, których Bóg
stawia na ich drogach.
Podsumowaniem dla ukazania ścisłej i nierozerwalnej więzi Eucharystii
z sakramentem małżeństwa mogą być słowa Jana Pawła II, który na spotka-
niu z rodzinami w Szczecinie mówił:  W dniach Kongresu wszyscy skupia-
my się przy tych słowach, jakie ewangelista Jan, umiłowany uczeń Chry-
stusa, wypowiada w zwiÄ…zku z OstatniÄ… WieczerzÄ…: «UmiÅ‚owawszy swoich,
do koÅ„ca ich umiÅ‚owaÅ‚» (J 13, 1). SÅ‚owa te tÅ‚umaczÄ… równoczeÅ›nie tajem-
nicÄ™ Chrystusowej Paschy i sakramentalnÄ… rzeczywistość Eucharystii: «Do
koÅ„ca umiÅ‚owaÅ‚». A małżonkowie, klÄ™czÄ…c przed oÅ‚tarzem w dniu Å›lubu,
mówiÄ…: «Nie opuszczÄ™ ciÄ™ aż do Å›mierci». Tak mówi mąż do żony i żona do
męża. Tak mówią razem wobec majestatu Boga żywego. Wobec Chrystusa.
Czyż sÅ‚owa te nie współbrzmiÄ… gÅ‚Ä™boko z tamtymi: «Do koÅ„ca umiÅ‚owaÅ‚?»
Z pewnością, drodzy bracia i siostry, zachodzi tutaj głęboka zbieżność i jed-
norodność. Sakrament małżeństwa wyrasta z eucharystycznego korzenia.
Wyrasta z Eucharystii i do niej prowadzi. Ludzka miÅ‚ość «aż do Å›mierci»
musi się głęboko zapatrzeć w tę miłość, jaką Chrystus do końca umiłował.
Musi tę Chrystusową miłość poniekąd uczynić swoją, ażeby sprostać tre-
Å›ciom małżeÅ„skiej przysiÄ™gi: «Z
lubuję ci miłość, wierność i uczciwość mał-
żeÅ„skÄ… oraz że ciÄ™ nie opuszczÄ™ aż do Å›mierci» 72.
Eucharystia znajduje się w centrum wszystkich sakramentów. Ona jest
dla nich jednocześnie z
ródłem i szczytem. Wszystkie sakramenty wywodzą
się z krzyża i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Ponieważ z
ródłem
wszystkich sakramentów jest misterium paschalne Chrystusa, a Eucharystia
jest pełnym sakramentalnym uobecnieniem tegoż misterium, to chrześcijań-
scy małżonkowie ilekroć w niej uczestniczą, tylekroć zanurzają się niejako
na nowo w samym z
ródle swego początku i dzięki niej doznają odrodzenia,
odświeżenia, pokrzepienia i wsparcia.
71
FC 51.
72 [ Pobierz całość w formacie PDF ]