[ Pobierz całość w formacie PDF ]
i z czymś ksi życowo odległym, przestrzennym,
z trofeum przyniesionym z astronomicznej dali,
ze świetlistego a obcego przestworu.
Potem rozłożył map i przypomniał sobie drog ,
i pojechał.
l
Nić końcowa dr czyła go na postoju, gdy za-
chciało mu si zrobić siusiu. Nie mógł si oprzeć
otwarciu słownika. Gemarium, trofocyt, cho-
rion. Plazmatyczny powrózek. Zatyczka folliku-
larna, jej nabłonek. Ciało żółte i zamkni cie
analne. Eukoniczne narzÄ…dy oka opozycyjnego.
Superpozycyjnego. Gonady i drogi wyprowadza-
jące samca. Zakr ciło mu si w głowie. Nie wi-
dział słów, widział plamy. Plamy biegły po rzad-
kiej brzezinie za otwartymi drzwiczkami
samochodu. Trzymał słownik na kolanach i t po
patrzył na mrowienie cieni po słonecznych li-
ściach. Wiał bardzo lekki, letni wiatr. Tajemni-
Czerwone i czarne 221
czy świat dramatu w krajobrazie równie skom-
plikowanym, co wewn trzny. Wadliwe widzenie
uboczne okiem półślepym, pół jasnowidzą-
cym. Nić ciągnąca si , on z r ką na tej nici gdzieś
w połowie, gdzieś poza połową, gdzieś w trzech-
czwartych, gdzieś, ale przed końcem jej biegu.
A pośrodku? Co było w środku, wewnątrz, tam
gdzie tajemnica? Plamy wirowały drobniej i do-
tkliwiej, opuścił wzrok ku otwartej kartce. Była
bielsza od kory drzew, druk na niej był czarniej-
szy. Rzekoma komórka krystaliczna, przeczytał.
Tak, nawet jeśli to złudzenie, to by si zgadzało.
Rabdom. A przynajmniej tak być powinno.
Czyste. Rabdom, jak pies, sługa, n dznik, parch,
i dom. Czy plazmatyczny powrózek i nić końco-
wa, to to samo? Powrózek trzymający przy złu-
dzeniu, przy jego plazmie, rzyganie plazmÄ…, p -
powina wiążąca z nieobecnością, prowadząca do
ostatniego brzegu, prosta w ciemnym labiryn-
cie, gdy życie umarło?
l
Jadąc myślał (jak zwykle obsesyjnie) o zdradzie
żony, a zdrada objawiała si w jego mózgu jako
nami tność dwu ciał, co ze sobą robią i jak to ro-
biÄ…, fizjologiczne podniecenie, z biciem serca
i zachwyceniem samą skórą drugiego. Miłość.
Był chory na miłość, t cudzą. Był chory na je-
szcze co innego, co wypatrzyła jego stara przyja-
222 Perseidy
ciółka, slavistka na Uniwersytecie Indiana. To
właściwie by być troch z nią, dla długich roz-
mów i wspólnego sączenia alkoholu tam ch tnie
jezdził. Ona była %7łydówką, i nosiła ostentacyjne
peruki, lśniące i olbrzymie, wiewiórczo rude,
podczas gdy jej twarz była jak mrowisko i paj -
czyna utkana na kartofelku. Też była relegowana
tu, czyli dalej. Napisała niepopularną prac
o tym, że wieszcz polskiej poezji, Mickiewicz,
był %7łydem, a bardziej skomplikowanie franki-
stą, a on o Franku, o słownictwie Franka, uści-
ślijmy, napisał w swoim czasie niepopularną pra-
c semiologicznÄ…, i tak si zeszli.
Patrzyła na niego pół szklanymi, pół maślanymi
oczyma, zwiastującymi nadchodzącą śmierć, aż
powiedziała: u ciebie nastąpiła ruptura progu,
zerwanie ze światem, relegatio ad insulam, wy-
gnanie na wysp . BÄ…knÄ…Å‚ coÅ› o Stevensonie
i Wyspie skarbów , ale ona odpowiedziała: nie.
Bezludną wysp , na którą w Rzymie sam si ska-
zał kapitulujący cesarz, lub gdzie też zsyłano
zdradzieckie żony. Gdzie usychały . Jego przyja-
ciółka była jak on, oczytana, choć w swych pra-
cach trzymała si jednego tematu żydowskie-
go podczas gdy on pod pretekstem bogactwa
i różnorakości słów dłubał w czym popadło. To
była różnica: ona była prawdziwą pracownicą
akademicką, a on wciąż szukał swego powołania.
Czerwone i czarne 223
Oczywiście wiedział, jak jest, bo oczywiście
czuł, co kiedy go rozśmiesza najbardziej Seks
nie, na pewno. Bardziej alkohol, bo uwalnia, za-
miast wp dzać w wi zienie, choć pierwsza go-
dzina w seksie podobna jest do pierwszej godzi-
ny picia. Potem nast puje ta sama udr ka, na
szcz ście u pijanego samotna, czyli bez kłamstw.
Alkohol nie zabija seksu, zabija orgazm. Toteż
przez moment interesował si słownictwem
wielkich alkoholików, Norwida, Joyce a, Carve-
ra, Cheevera, Faulknera, Andrzejewskiego, Bro-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]