[ Pobierz całość w formacie PDF ]
czekał na swoją kolejkę, żeby wejść do środka, powiedział mi:
- Mia, wcześniej próbowałem ci powiedzieć, że wyglądasz... że wyglądasz naprawdę...
Zamrugałam oczami, patrząc na niego w świetle różowo - niebieskiego neonu
świecącego w szyldzie ROUND THE CLOCK za nami. To niesamowite, ale nawet skąpany
w świetle różowo - niebieskiego neonu, ze sztucznymi jelitami zwisającymi mu spod
munduru, Michael wciąż wyglądał totalnie...
- Wyglądasz naprawdę prześlicznie w tej sukience - dokończył strasznie szybko.
Uśmiechnęłam się do niego, czując się nagle zupełnie jak Kopciuszek... Wiecie, na
koniec filmu Disneya, kiedy Książę nareszcie ją odnajduje i zakłada na jej stopę pantofelek i
Å‚achmany zmieniajÄ… siÄ™ nagle w sukniÄ™ balowÄ…, a wszystkie myszy wychodzÄ… i zaczynajÄ…
śpiewać...
No więc właśnie tak się czułam, przez jedną sekundę.
Bo zaraz potem jakiś głos koło mnie powiedział:
- Ludzie, wsiadacie wreszcie, czy nie?
A myśmy spojrzeli w tamtą stronę, a tam Kenny wystawiał głowę i jedno nieodcięte
ramiÄ™ przez szyberdach limuzyny.
- Hm - powiedziałam, czując się totalnie i zupełnie zażenowana. - Tak.
I wsiadłam do limuzyny, jakby nic się nie stało.
Bo właściwie, jeśli się nad tym zastanowić, nic się takiego nie stało.
Tyle że przez całą powrotną drogę do Plaza jakiś cichy głosik bez przerwy powtarzał
w mojej głowie: Michael powiedział, że wyglądam prześlicznie. Michael powiedział, że JA
wyglądam prześlicznie. MICHAEL powiedział, że wyglądam prześlicznie.
I wiecie? To nic, że Michael wcale nie pisał tych notatek. To nic, że wcale nie uważa
mnie za dziewczynę, która najbardziej z całej szkoły przypomina Josie.
Ale uznał, że w mojej różowej sukience wyglądałam ładnie. I to wszystko, co się dla
mnie liczy.
A teraz siedzÄ™ w apartamencie hotelowym Grandmère, otoczona stosami prezentów
ślubnych i prezentów dla dziecka, z Rommlem, który ubrany w różowy kaszmirowy sweterek
trzęsie się na drugim końcu tapczanu. Powinnam pisać karteczki z podziękowaniami, ale,
oczywiście, zamiast tego robię zapiski w pamiętniku.
Chyba jednak nikt tego nie zauważył, bo są tu babcia i dziadek. Wstąpili pożegnać się
po drodze na lotnisko, przed powrotem do Indiany. W tej chwili moje obie babcie robiÄ… listÄ™
imion dla dziecka i zastanawiają się, kogo zaprosić na chrzest (Boże, znów to samo!), a mój
ojciec i dziadek rozmawiają o płodozmianach, jako że jest to szalenie ważny temat zarówno
dla farmerów z Indiany, jak i genowiańskich hodowców oliwek. Nieważne, że dziadek jest
właścicielem sklepu żelaznego, a tata księciem. Nieważne. Ale przynajmniej
ROZMAWIAJ.
Hank też przyszedł tutaj, żeby się pożegnać i spróbować przekonać swoich dziadków,
że dobrze robią, zostawiając go tu, w Nowym Jorku - chociaż prawdę mówiąc, nie idzie mu to
najlepiej, zwłaszcza że od chwili, kiedy tu wszedł, nie skończył jeszcze rozmawiać przez
komórkę. Większość z tych telefonów jest chyba od wczorajszych druhen.
A ja myślę sobie, że w gruncie rzeczy wcale nie jest zle. No bo tak: niedługo będę
miała malutkiego brata albo siostrę, a poza tym dostałam ojczyma, który nie dość, że jest
nieprawdopodobnie dobry z algebry, to jeszcze w dodatku ma stół do piłkarzyków.
A mój tata dowiódł, że jest na tej planecie przynajmniej jedna osoba, która nie boi się
Grandmère... a nawet Grandmère wydaje siÄ™ nieco Å‚agodniejsza niż zwykle, mimo że nie
udało jej się wyjechać do Baden - Baden.
Chociaż wciąż nie odzywa się do mojego ojca, oprócz tych chwil, kiedy to naprawdę
absolutnie konieczne.
I tak, to prawda - dzisiaj jestem umówiona z Kennym w Village Cinema na maraton
japońskich anime, ponieważ mu to obiecałam, i tak dalej.
Ale potem pojadę do Lilly i mamy zamiar popracować nad jej programem na przyszły
tydzień, który będzie dotyczył wypartych wspomnień. Planujemy spróbować zahipnotyzować
się nawzajem i zobaczyć, czy uda nam się odkryć jakieś wspomnienia z poprzedniego życia.
Lilly jest przekonana, na przykład, że w którymś poprzednim życiu była Elżbietą I.
Wiecie co? Ja tam jej wierzÄ™.
W każdym razie potem zamierzam zostać u niej na noc i wypożyczymy sobie do
obejrzenia Wirujący seks i będziemy go oglądać w taki sposób, jak ogląda się Rocky Horror.
Zamierzamy wrzeszczeć do aktorów, wygłupiać się i rzucać w ekran czym popadnie.
I są bardzo duże szanse, że następnego dnia rano przy śniadaniowym stole
Moscovitzow pojawi się Michael w spodniach od piżamy i płaszczu kąpielowym, i że, jak
poprzednio, zapomni zawiązać płaszcz.
Co, jeśli chcecie znać moje zdanie, mogłoby stanowić dla mnie naprawdę głębokie
przeżycie.
BARDZO głębokie przeżycie.
PODZIKOWANIA
Serdecznie dziękuję Barb Cabot, Debrze Martin Chase, Billowi Contardiemu, Sarah
Davies, Laurze Langlie, Abby McAden, Alison Donalty oraz zwykłym głównym
podejrzanym: Beth Ader, Jennifer Brown, Dave'owi Waltonowi, a przede wszystkim,
Benjaminowi Egnatzowi.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]